اخلاق مهدوی ۲۹ : ماجرای بی خانمان هایی که به آزادیشان می‌نازند

اخلاق مهدوی ۲۹ : ماجرای بی خانمان هایی که به آزادیشان می‌نازند

🔹 انسان ذاتاً بنده و «عبد» آفریده شده است؛ به شکلی که نمی‌توان انسانها را به دو دسته بنده و آزاد تقسیم کرد. انسان در هر صورت بنده است؛ یا بنده خدا یا بنده غیر خدا؛ کسی که بنده چهارچوب های خالق خود نباشد، قطعا به آرامش و آزادی که در زندگی به دنبال آن می‌گردد، نمی‌رسد.

🔸 پس اگر نفع و ضررت را بسنجی، متوجه می‌شوی که اگر در بیابان، خانه ای باشد، در آن احساس آزادی می‌کنی؛ ولی اگر سر پناه و چهارچوبی نداشته باشی و در بیابان رها باشی، اسیر عقرب و مار و خطرات آن می‌شوی. هر وقت متوجه این موضوع شدی، بدان که پشت در نمی‌مانی و می‌توانی به جمع ما بپیوندی. و همانند ما اسیرانِ رهایی باشی.

🔺 خطاب به اهالی این خانه می‌گویم: اگر چهارچوب ها را رعایت کنیم، روزی می‌آید که دیگر بیرون از خانه هم ناامن نیست؛ اگر ثابت قدم باشیم.

بخش پیام های مهدوی "اخلاق مهدوی"