ادعیه و زیارات مهدوی ۲۵ : حرز مولانا امام زمان (عج)
«حرْز» در لغت به معنای جای استوار و پناهگاه است و نیز دعای حفظ و تعویذ را می گویند. در اصطلاح بیشتر معنای دوم مقصود است؛ یعنی، هر گونه دعای خواندنی و نوشتنی، بلکه هر گونه تعویذی است که مایه حفظ باشد و به وسیله آن پناه جویند. وجه مشترک بین تمامی حرزها، به کار بستن آنها برای محفوظ ماندن شخص و یا همراهان و یا اموال او از گزند دشمنان و یا پیش آمدهای ناگوار و حوادث پیش بینی نشده روزگار است.
در ذکر بعضی حِرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» که هر دو از نوشته هاى سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده اند.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. یا مالِکَ الرِّقابِ وَ یا هازِمَ الاَْحْزابِ. یا مُفْتِّحَ الاَْبْوابِ یا مُسَبِّبَ الاَْسْبابِ. سَبِّبْ لَنا سَبَاً لا نَسْتَطیعُ لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ. مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلى آلِهِ اَجْمَعینَ
صحیفه مهدیه
بخش پیام های مهدوی: "ادعیه و زیارات مهدوی"