یارانِ حسین (ع) و یارانِ مهدی (عج)
برِیر در شب عاشورا، وقتی تهدید شمر را شنید گفت: «آیا مرا از مرگ می ترسانی؟ به خدا قسم، مرگ با پسر پیامبر خدا، نزد من از زندگی با شما عزیزتر است.» / یاران امام مهدی نیز با چنین روحیه ای آرزو دارند “در راه خدا” به شهادت برسند: «وَ یَتَمَنَّونَ أن یُقتَلوا فی سَبیلِ اللّه»
عشق در یاران حضرت مهدی نیز وجود دارد؛ چنانکه در وصف ایشان گفته اند: «در میدان رزم، گِرد وجودش می چرخند و با جان، حفاظتش می کنند.» دو برادر در کربلا بودند به نام عَمرو بن قرضه و علی بن قرضه. عَمرو هنگام نماز ظهر، سپر امام گشت و به شهادت رسید و برادرش در لشگر عبیدالله بن زیاد به شقاوت! [یا] فرزندِ محمدبن بشیر در کربلا اسیر شد، امام بیعتش را از او برداشت تا به یاری پسرش برود، اما محمّد گفت: «درّندگان در حالی که زنده ام، مرا بدرّند، اگر تو را تنها بگذارم»
انتظارِ مهدی باوران و مهدی یاوران نیز هنگام ظهور چنین است که در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی»؛ پدرم به فدایت مهدی جان، مادرم، خودم و خانواده ام به فدایت…
مقتل خوارزمی، ج۱، ص۲۵۱؛مستدرک الوسایل ج۱۱ ص ۱۱۴؛ بحار الانوار، ح۴۵، ص۲۹؛ بحار الانوار ج ۴۴ ص ۳۹۴؛فرات تا فرات، ج۱، ص۶۱؛
«نترسیدن از مرگ یعنی؛ خلع سلاح کردن دشمن»
بخش پیام های مهدوی "از عاشورا تا ظهور"