امام مهدی در کلام علما و بزرگان ۳۹: چشم، گوش، دست و زبانِ خدا

امام مهدی در کلام علما و بزرگان ۳۹: چشم، گوش، دست و زبانِ خدا

 آیت الله بهجت میفرمایند:
 اهل بیت بندگانی هستند که عِلم و صوابشان(راستی و درستی) فراگیر است. یعنی با داشتنِ مقام عصمت، نه خطا میکنند و نه گناه. امام زمان، عین الله الناظره (چشم بینای خدا) و اذنه السامعه (گوش شنوای حق) و لسانه الناطق(زبان گویای خدا) و یده الباسطه(دست توانای خداوند) است و از گفتارمان، کارهایمان، افکار و نیّات ما اطلاع دارد. ما امام زمان را حاظر و ناظر نمیدانیم… و به کلی از آن حضرت غافل هستیم. [با اندکی تصرّف در جمله بندی]

 کتاب در محضر بهجت ش ۲۳

عین، أذن، ید و لسان الله

 یقول آیه الله بهجت :
 أهل البیت هم عباد یتمیز علمهم و صوابهم (الصحه و الدقه) بالشمولیه. هذا یعنی مع اکتسابهم مقام العصمه فهم لا یخطؤون و لا یرتکبون الذنوب. إمام الزمان هو عین الله الناظره و أذنه السامعه (السامعه للحق) و لسانه الناطق و یده الباسطه و هو لدیه علم بأقوالنا، أعمالنا، أفکارنا و نیاتنا. نحن غافلون عن إمام الزمان و لا ننظر إلیه بأنه حاضر بیننا و مراقب لنا. [بتصرف]

کتاب فی رحاب آیه الله بهجت ش۲۳

The eye, ear, hand and tongue of Allah

 Ayatollah Bahjat says:
 “Ahl-al-Bayt are the people who their knowledge and veracity is sweeping. Implying that their infallibility will do no wrong and no sin. Imam Mahdi (PBUH) is indeed the vigilant eye of Allah, the hearing ear of Allah, the expressive tongue of Allah and the powerful hand of Allah. And he is aware of what we do, what we believe and what we think. We do not consider Imam Mahdi (PBUH) as an observant to our deeds… and we are completely neglectful of him.”

 In Bahjat’s Company, number 23

بخش پیام های مهدوی “امام مهدی در کلام علما و بزرگان”