ارتباط صمیمانه با خاندان و خویشاوندان از راههای مهم رشد و تقرب به خداست. آن گونه که امام رضا میفرمایند: «خداوند به تقوای الهی و صِله رَحِم فرمان داد. پس هر کس صله رحم نکند، تقوای الهی را رعایت نکرده است»
(کتاب الخصال، شیخ صدوق، ص۱۵۶)
لذا انسان منتظر، در زمانه ای که بسیاری از مردم به دلیل مشغله فراوان، اهمیت چندانی به صله رحم نمیدهند، اولا صمیمانه اقوام و خویشاوندانش را دوست دارد، ثانیا همیشه سعی دارد تا در برنامه هایش، جایگاهی ویژه برای صله رحم باز کند.
او با این عملش، به طور غیر مستقیم، دلهای دیگران را به امام زمان جلب میکند…