منجی در ادیان ۳: فلسفه موعود یهود

فلسفه موعودِ یهود

« مٰاشٖیَح » کلمهٔ عِبری و معادل واژهٔ فارسی مسیحاست. به معنای «مَسح شده». بنی اسرائیل مقداری روغن بر سر پادشاهان میریختند و مسح می کردند، لذا آن پادشاه را ماشیح میگفتند و اطاعتش را واجب میدانستند. ماشیح، ابتدا لقبِ پادشاهان بود و کم کم به واژه نجات بخش برای آنها تبدیل شد.

بنی اسرائیل که در اوج گرفتاری ها دست به دامن سَموئیل(پیامبر) شدند، او طالوت را مَسح نمود، و این شد که لفظِ ماشٖیَح برای اولین بار بر «طالوت» اطلاق شد.
ولی آیا موعود، طالوت بود؟ [ادامه دارد]

منجی در ادیان، شاکری، ص۳۶
سموئیل اول، باب۲۴، آیه۶

فلسفه الموعود عند الیهود

کلمه ماشیح کلمه عبریه و هی تعنی المسیح فی اللغه الفارسیه . و هی تعنی المسح . بنی إسرائیل کان یصبون قلیلاً من الزیت على رؤوسهم و یمسحونها لذلک کانوا یطلقون على ملکهم “ماشیح” و کانوا یعتبرون إطاعته واجباً . ماشیح کان لقب ملکهم فی البدایه و بالتدریج تبدلت هذه الکلمه وأصبحت کلمه تعبر عن النجاه بالنسبه لهم .

استجدى بنی اسرائیل بالنبی صموئیل فی أوج مصائبهم ، و قام بالمسح على رأس طالوت  ، و بذلک أطلق لقب ماشیح لأول مره على ” طالوت” . و لکن هل کان الموعود هو طالوت ؟ [لها بقیه]

المخلص فی الأدیان، شاکری، ص۳۶
صموئیل الأول ، باب ۲۴ ، الآیه ۶

The philosophy of the Jewish Messiah

The literal meaning of the Hebraic term for Messiah is “Anointed”. Israelites used to pour some oil on the Kings’ head and anoint it and therefore referred to the King as “Messiah” and considered obeying him as an obligation. “Messiah” was first the title of the kings and over the time its meaning was changed to the “Savior”

Israelites sought the help of Samuel (the Prophet) during the worst troubles, he anointed King Saul and therefore the term Messiah as “Anointed” was first used for King Saul. But was King Saul really the Messiah (meaning the promised one)? [To be continued]

Savior in the religions, Shakeri, p.36

First Samuel, chapter 24, verse 6