منجی در ادیان ۵: منجی خواهی در کلام اشعیا

منجی خواهی در کلام اشعیا

اشعیا ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته و بیش از سایر پیامبران به ظهور موعود پرداخته است. در کلام او، عالی ترین مصداق برای نجات بنی اسرائیل شخصی به نام «عمانوئیل» بود. (عمانوئیل یعنی خدا با ماست)

قبل از اشعیا مفهوم ماشیَح و منجی اصلا نگاه جهانی نداشت، اما بعد از او «اندیشه ی ماشیَح» به قوت خود باقی ماند و کارکرد ماشیح تبدیل به یک کارکرد جهانی شد.

انبیای پس از او هم وعدهٔ آینده ای بهتر و ظهور ماشیح و حکومت فنا ناپذیر دینی را سر می دادند تا اینکه نور نبوت به دانیال(علیه السلام) رسید…

اشعیا، باب۷، آیه۱۴

المنجی فی کلام النبی أشعیاء

کان یعیش النبی إشعیاء قبل میلاد المسیح بحوالی ۷۰۰ سنه و قبل سائر الأنبیاء تطرق إلى موضوع ظهور الموعود . فی کلامه ، کان أفضل مضمون لنجاه بنی إسرائیل شخص بإسم “عمانوئیل) . (عمانوئیل یعنی أن الله معنا) .

لم یکن لمفهوم الماشیح و المنجی رؤیه عالمیه قبل زمان النبی إشعیاء ، ولکن بعده ” فکره الماشیح ” بقیت بفضل قوته و وظیفه الماشیح أصبحت وظیفه عالمیه .

الأنبیاء اللاحقین له أیضاً أعطوا وعداً بمستقبل أفضل و ظهور الماشیح و الحکومه الدینیه الخالده ، و ذلک حتى وصل نور النبوه للنبی دانیال علیه السلام .

أشعیاء ، الباب ۷ ، الآیه ۱۴

Savior seeking in the words of Isaiah

Isaiah lived 700 years before Christ’s coming and used to deal with the issue of the emergence of a “Savior” more than other prophets. In his words, the best instance to save the Israelites was a person named “Immanuel”. (Immanuel, literally, means God is with us)

Prior to Isaiah the concept of Messiah and the Savior did not have a universal perspective. But after him “the Concept of Messiah” remained active and Messiah has acquired a global function.

The prophets after him also promised a better future and the advent of a Messiah and an immortal religious government until the light of prophethood reached Daniel (PBUH)…

Isaiah, chapter 7, verse 14