منجی در ادیان ۲۴: ظهور منجی هندو در آخرین دوره!

ظهور منجی هندو در آخرین دوره!

دوره_اول: تقوای کامل بین مردمان وجود داشت و هیچ کس از وظیفه اش شانه خالی نمی کرد؛ مردم محتاج کار و تلاش نبوده، میوه های زمین تنها با خواهش به دست می آمد. بدخواهی، تکبر، فریب، ظلم، رنج… نبود، فقط خدا را پرستش می کردند.

دوره دوم: از میزان تقوا یک-چهارم کاسته شد. مردمان این زمان، پیرو حقیقت و راستی بودند و کارهای نیک انجام می دادند. اهل مراسمات مذهبی و نذورات بودند. آنها هیج احتیاجی به ریاضت نداشتند.

دوره سوم: نیمی از تقوا کاسته شد! در مدل انجام مراسمات مذهبی، بسیار با هم متفاوت بودند. در اثر افول نیکی، تنها عده ی کمی پیرو حقیقت باقی ماندند! بیماری ها و بلاها بر آنها حمله ور شد!

دوره چهارم: فقط یک چهارم از تقوا باقی ماند! پیروی از اعمال نیک، شعایر مذهبی و قربانی نمودن ها ترک شد! بلاها، بیماریها، سختی ها، عیوب، گرسنگی، بدبختی و ترس فراگیر شد! افول اخلاقی عموم مردم، آنها را پَست ساخت… که در پایان همین دوره «موعود هندو» ظهور خواهد کرد.

 اوپانیشاد، ص۷۷۲-۷۷۴
 منجی در ادیان، شاکری، ص۲۱۸

ظهور مخلص الهندوسیه فی آخرالزمان!

المرحله الاولى : کانت توجد التقوى بین الناس و لم یکن أی شخص یتهرب من واجبه، لم تکن الناس بحاجه للعمل و السعی، کان یتم الحصول على فواکه الأرض فقط بالطلب و السؤال. لم یکن هناک نیه سیئه أو خداع أو ظلم أو معاناه، فقط کانوا یعبدون الله.

المرحله الثانیه : تقلصت التقوى بما یعادل الربع. الناس فی ذلک الزمان کانوا یتبعون الحقیقه و الصدق و کانوا یقومون بالأعمال الصالحه. کانوا من أهل الرسوم الدینیه و النذور. لم یکونوا بحاجه لتهذیب النفس بالعباده.

المرحله الثالثه : تقلصت التقوى إلى النصف! أصبحوا مختلفین کثیراً فی طریقه إقامه المراسم المذهبیه. على أثر زوال الخیر، بقی عدد قلیل فقط یتبع الحقیقه! هاجمتهم الأمراض و المصائب!

المرحله الرابعه : بقی الربع فقط من التقوى! ترکوا اتباع الأعمال الصالحه  و ترکوا الشعائر المذهبیه و النذور! انتشرت المصائب، الأمراض المصاعب، العلل، الجوع، الشقاء و الخوف! زوال أخلاق عامه الناس حط من قدرهم و فی نهایه هذه المرحله سیظر موعود الهندوسیه.

کتاب الاوبانیشاد، ص ۷۷۲-۷۷۴
 المخلص فی الأدیان، شاکری، ص۲۱۸

The Reappearance of the Hindu savior in the Apocalypse!

The 1st period: A complete piety was ruling among people and everyone was committed to his duty in the society; people were not needy for endeavoring and work, every thing could be obtained by a single small wish. Malice, pride, deception, oppression and sorrow was totally absent … People were only worshipping God.

The 2nd period: One fourth of the piety was gone. The people of the earth were the followers of the realism and truthness and they used to perform good deeds. They engaged in performing religious rituals and voluntary donations. They did not need austerity.

The 3rd period: Half of the piety decreased! People separated in different groups for performing religious ceremonies. Due to the decreasing of piety, small number of people remained who were still following truthness! Affliction and sickness plagued them!

The 4th period: Only one fourth of piety remained in the society! Pious deeds, religious rituals and sacrifices were relinquished! Catastrophes, sickness, troubles, hunger, misery, and fear were widespread! Moral decline of people made them despecible …. And the end of this peroid, the “Promised Hindu”  (the promised savior) will reappear.

 Upanishads, pp. 772-4. 
 The Savior in relegions, Shakeri, p. 218