امام زمان از منظر روایات ۱۶ : مژده ای به منتظران واقعی
مژده ای به منتظران واقعی
«احمد بن اسحاق می گوید: به خدمت امام حسن عسکری شرفیاب شدم و عرض کردم:
ای فرزند پیامبر! از این همه منّت که بر گردن من نهادی بسیار مسرور هستم،
آیا سنّت جاری از خضر و ذو القرنین (غیبت) در مورد آقازاده ی بزرگوار چیست؟
فرمود: «طولانی شدن غیبت او، ای احمد».
گفتم: ای پسر پیامبر! آیا غیبت او خیلی طول می کشد؟ فرمود:
«آری، قسم به پروردگارم، به قدری طول می کشد که بیشتر معتقدان به آن، از اعتقاد خود برمی گردند.
و بر اعتقاد خود استوار نمی ماند به جز کسی که خداوند از او برای ولایت ما پیمان گرفته،
در دلش ایمان را نوشته،و او را با روحی از خود تأیید کرده باشد».
«ای احمد بن اسحاق! این امری از امرهای خدا، و سرّی از اسرار خدا، و رازی از رازهای خداست.
آنچه به تو گفتم گوش فرا ده و آن را مکتوم نگهدار و از سپاسگزاران باش،تا فردای قیامت در درجات عالی بهشت با ما باشی».
اعلام الوری/ ص۴۱۳
بخش پیام های مهدوی: "امام زمان از منظر روایات "
