دیکشنری مهدوی – شماره ۲۳
ص- صیحه ی آسمانی ۱/۳
صیحه (ندای) آسمانی، از نشانه های ظهور و قیام حضرت مهدی است. صیحه یعنی بلند شدن صدا و ظاهر شدنِ آن، و گاهی فقط به صدا گفته می شود. اینجا منظور از صیحه آسمانی، صدایی است که در آستانه ی ظهور حضرت مهدی همه ی مردم آن را از آسمان می شنوند. (الغیبه نعمانی ص۲۵۳) هم از شیعیان و هم از اهل سنت روایاتی وارد شده است.
امام باقر فرمودند: ندا کننده ای از آسمان، نام قائم را صدا می زند. شرق و غرب زمین آن را می شنوند. از وحشت این صدا، خوابیده ها بیدار، ایستادگان نشسته، و نشستگان بر دو پای خود می ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند. زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل است. (الغیبه نعمانی ص۲۵۳)
ادامه در قسمت بعدی…
بخش پیام های مهدوی "دیکشنری مهدوی"