آیا ایمان به خداوند و پیامبر، برای مؤمن‌بودن کافی است؟
آیا ایمان به خداوند و پیامبر و اجرای دستورهای الهی، برای مؤمن‌بودن کافی است؟ آیا اگر کسی معرفت کامل نداشته باشد، مؤمن نخواهد بود؟
معرفت به معنای شناخت، مقدمه ایمان و اطاعت است؛ اگر ما چیزی را نشناسیم، چگونه به آن ایمان خواهیم آورد و یا از آن اطاعت خواهیم کرد؟ علاوه بر اصل ایمان، مراتب آن نیز به معرفت وابسته است؛ به عبارت دیگر، انسان به قدر شناختش ایمان می‌آورد و هر اندازه معرفت و شناخت او به خدا و جانشینان خدا عمیق‌تر شود، ایمان او نیز راسخ‌تر می‌گردد و کسی که شناخت سطحی از خدا و اولیای خدا دارد، ایمان ضعیفی نیز خواهد داشت و ایمانش با کوچک‌ترین شبهه علمی یا شهوت عملی، زایل خواهد شد. از همین‌روی، امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «بنده، مؤمن نمی‌شود مگر اینکه معرفت یابد». چرا که بدون مقدمه، دست یافتن به اصل، محال است و معرفت، مقدمه ایمان و اطاعت است؛ البته ایمانی که انسان را از جهنم نجات دهد، با شناخت سطحی نیز تأمین می‌شود، ولی تنها ایمان واقعی و کامل بشر، او را به سعادت خواهد رساند.
