ظهور امام زمان به شرایط و مصالح خاصی بستگی دارد، ولی آنچه مربوط به شیعیان آن حضرت می‌باشد این است که:
اولاً، نفس خود را اصلاح و خود را آماده پذیرش حکومت جهانی امام نمایند؛
ثانیاً، برای ظهور حضرت، زمینه‌سازی کرده و سعی کنند مردم را اصلاح نمایند (با امر به معروف و نهی از منکر) تا شرایط فراهم شود و به دست توانای آن حضرت، موانع برطرف و شرایط اساسی برای حکومت عدل جهانی ایجاد شود؛
ثالثاً، هرگز دعا و استغاثه به درگاه الهی را فراموش نکنند که بر اساس روایات، برای تعجیل در ظهور حضرت تأثیر بسیاری دارد؛[۱]
انتظار یعنی چشم به راه بودن ظهور امام موعود و انتظار فرج به معنای انتظار گشایش کارها و حل آنها از جانب خداوند است. انتظار مثبت، انتظاری است که در آن هر فرد، نسبت به خود و جامعه، مسئول است. این انتظار، عبادت شمرده می‌شود[۲] و باعث ایجاد امید در بین مؤمنان می‌گردد. منتظر واقعی کسی است که با امید و انگیزه، منتظر پیروزی حق بر باطل و مظلوم بر ظالم است و هیچ‌گونه یأس و ناامیدی به خود راه نمی‌دهد و یقین دارد که وعده خدا قطعی است و سرانجام، امام عصر ظهور خواهد کرد.
پی‌نوشت‌ها
۱. موعودشناسی و پاسخ به شبهات،علی اصغر رضوانی، ص۴۱۸.
۲. کمال‌الدین، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۸۷؛ «افضل العباده انتظار الفرج؛ با فضیلت‌ترین عبادات، انتظار فرج است».