چرا شیعه معتقد به رجعت است؟

از مجموعه آیات و روایات استفاده می‌شود که اصل رجعت، امری ممکن است و در گذشته رخ داده.

«وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّىٰ نَرَ‌ى اللَّـهَ جَهْرَ‌هً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَهُ وَأَنتُمْ تَنظُرُ‌ونَ ثُمَّ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُ‌ونَ ؛ و (نیز به‌یاد آورید) هنگامی را که گفتید: ای موسی! ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد؛ مگر اینکه خدا را آشکارا (با چشم خود) ببینیم! پس صاعقه شما را گرفت؛ درحالی‌که تماشا می‌کردید، سپس شما را پس از مرگتان، حیات بخشیدیم؛ شاید شکر (نعمت او را) به‌جا آورید».[۱]

و نیز درمورد جماعتی دیگر از بنی‌اسرائیل می‌فرماید:

«أَلَمْ تَرَ‌ إِلَى الَّذِینَ خَرَ‌جُوا مِن دِیَارِ‌هِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ‌ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّـهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیَاهُمْ‌؛ آیا ندیدی جمعیتی را که از ترس مرگ، از خانه‌های خود فرار کردند؟ و آنان، هزارها نفر بودند (که به بهانه بیماری طاعون، از شرکت در میدان جهاد خودداری نمودند) خداوند به آنها گفت: بمیرید! (و به همان بیماری، که آن را بهانه قرار داده بودند، مُردند) سپس خدا آن‌ها را زنده کرد».[۲]

«أَوْ کَالَّذِی مَرَّ‌ عَلَىٰ قَرْ‌یَهٍ وَهِیَ خَاوِیَهٌ عَلَىٰ عُرُ‌وشِهَا قَالَ أَنَّىٰ یُحْیِی هَـٰذِهِ اللَّـهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّـهُ مِائَهَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ‌؛ یا همانند کسی‌که از کنار یک آبادی (ویران‌شده) عبور کرد، درحالی‌که بام‌هایش همه فروریخته بود، (و اجساد و استخوان‌های اهل آن، در هر سو پراکنده بود؛ او با خود) گفت: چگونه خدا اینها را پس از مرگ، زنده می‌کند؟! (در این هنگام،) خدا او را یک‌صد سال میراند؛ سپس زنده کرد».[۳]

از روایات بسیاری که از طرق اهل‌بیت عصمت و طهارت علیه‌السلام رسیده، به‌دست می‌آید: بعد از ظهور امام مهدی علیه‌السلام، برخی از افراد مؤمن و کافر و منافق، به جهاتی بعد از مرگشان به این دنیا رجعت خواهند کرد و ازآنجاکه روایات در این باب متواتر است، پس به‌طور اجمال اعتقاد به رجعت واجب می‌باشد.

پی‌نوشت‌ها