درباره رجعت در زمان حکومت حضرت مهدی علیه‌السلام توضیح لازم را بفرمایید.

رجعت در اصطلاح عبارت است از رجوع و بازگشت جمعی از اموات به دنیا پس از ظهور امام مهدی علیه‌السلام به شرحی که در روایات معتبر مذکور و برحسب آیات شریفه قرآن نیز ثابت است.[۱] در رجعت همه مردگان به دنیا باز نمی‌گردند بلکه مؤمنان خالص برای تکامل و طاغوتیان و کافران خالص برای کیفر بر می‌‌گردند[۲] و البته این امر غیر ممکن نیست؛ چون در گذشته هم گروهی پس از مرگ دوباره زنده شدند[۳] مثل زنده شدن حضرت عُزَیر پس از صد سال.[۴]بعضی از افراد، همان ساعت اولیه ظهور، رجعت می‌کنند و از یاران اولیه هستند؛ مانند مقداد، سلمان، مالک اشتر و اصحاب کهف، عده‌ای پس از استقرار حکومت برای بهره‌مندی از حکومت عدل، زنده می‌شوند.

میان حوادث رجعت، برگشت امامان علیهم‌السلام به دنیا، از نکات قابل توجه است. بنابر روایات، اولین فردی از امامان علیهم‌السلام که رجعت می‌کند، امام حسین علیه‌السلام است که هنگام رحلت امام زمان علیه‌السلام رجعت می‌کند و مراسم خاک‌سپاری آن حضرت را عهده‌دار می‌شود. سپس حکومت آن حضرت را به مدت طولانی رهبری می‌کند. به رجعت امیرالمومنین علیه‌السلام و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز در روایات تصریح شده است. رجعت سایر امامان علیهم‌السلام را نیز از بعضی روایات می‌توان استفاده کرد.

حکومت جهانی امام مهدی علیه‌السلام با رجعت امامان علیهم‌السلام و مومنان صالح، مدت زمان بسیار طولانی ادامه خواهد یافت. می‌توان گفت: اساسا عمر دنیا بعد از استقرار حکومت مهدوی، تازه آغاز می‌شود و حکومت امامان معصوم علیهم‌السلام، آخرین حکومت است ـ یعنی دیگر حاکمان جور به حکومت نمی‌رسندـ و بعد از آن، قیامت بر پا می‌شود. گفتنی است امر رجعت هر چند بر اساس آیات و روایات، امری مسلم و پذیرفته شده است، جزئیات آن واضح و شفاف نیست؛ بنابراین ما اصل رجعت را به صورت کلی می‌پذیریم و از اظهار نظر قطعی درباره جزئیات، خودداری می‌کنیم.

معرفی منابع بیشتر برای مطالعه بیشتر

ـ فرهنگ‌نامه مهدویت، خدامراد سلیمیان، بیناد فرهنگی حضرت مهدی موعود عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، ۱۳۸۳، رجعت.

پی‌نوشت‌ها

۱٫ تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۵۵۵٫
۲٫ منشور عقاید امامیه، ص۲۴۱.
۳٫ بقره، ۲۵۹.