آیا نواب عام امام عصر علیهالسلام، در زمان غیبت کبرا با آن حضرت ارتباط دارند؟
در زمان غیبت کبرا که غیبت تام و کامل است، فلسفه و حکمت غیبت اقتضا میکند که هیچکس با امام ارتباط دائم و اختیاری نداشته باشد؛ همانگونه که آن حضرت در آخر عمرِ نایب چهارم خود به او فرمود: «از این پس، کسی را جانشین خود قرار مده؛ زیرا دوران غیبت کبرا شروع شده و…».[۱]
بنابراین، در دوران غیبت کبرا، هیچکس به اراده و خواست خود به حضرت دسترسی ندارد. به عبارت دیگر، حضرت تحت اراده و خواسته هیچکس به جز خداوند نیست و اگر خدا بخواهد، بهجهت مصالحی از جمله پیشگیری از خطا، رفع شبهه و… ممکن است حضرت با فرد یا افرادی تماس بگیرد و خود را به آنها نشان دهد و با آنان سخن بگوید و احیاناً پیامی به آنها برساند، اما این ارتباط یک سویه بوده و فقط در اختیار حضرت است نه دیگران.
این قاعده عمومیت دارد و شامل نواب عام (فقهای جامعالشرائط) نیز میشود. البته حضرت حجت علیهالسلام به نایب یا نایبان عام خود عنایت ویژهای داشته است. [۲]
پینوشتها
۱.کمالالدین، شیخ صدوق، ص۵۱۶، ح۴۴.
۲٫ ر.ک: عنایات امام زمان علیهالسلام به علما و طلاب، محمدرضا باقی اصفهانی.